Γιάννης Ρίτσος : Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ
Yannis Ritsos : LA SONATE AU CLAIR DE LUNE
Μετάφραση στα γαλλικά / Traduction en français : Gérard Pierrat
Δεκέμβριος 2009, Auditorium του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών
Décembre 2009, Auditorium de l’Institut Français d’Athènes
Γυναίκα με τα μαύρα: Κατερίνα Διδασκάλου / La femme en noir: Katerina Didaskalou
Νέος: Νικόλας Κοντογιάννης / Le jeune homme: Nicolas Kontoyannis
Σκηνοθεσία: Μάρσα Μακρή / Mise en scène : Marsa Makri
Μουσική : Μηνάς Ι. Αλεξιάδης
Φωτισμός : Δημήτρης Θεοδωρόπουλος
Moντάζ / Προβολή : Αλέξανδρος Σεϊταρίδης
Σκηνικά : Μένης Θεοδωρόπουλος
Κοστούμια: Andria
Musique : Minas I. Alexiadis
Lumières : Dimitris Théodoropoulos
Montage / Projection : Alexandros Seïtaridis
Décors : Ménis Théodoropoulos
Costumes : Andria
Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ
Το εμβληματικό αυτό έργο του Γιάννη Ρίτσου, γραμμένο το 1956 (Α’ Κρατικό Βραβείο Ποίησης), αποτελεί την πρώτη και πιο επιβλητική γραφή σε μια σειρά θεατρικών μονολόγων που διαμόρφωσαν την ποιητική ενότητα, «Τέταρτη Διάσταση».
Με αυτό το έργο, ο ποιητής βυθίζεται σε μια περιοχή του ανθρώπινου χαρακτήρα, όπως αυτός ορίζεται από το σύγχρονο δράμα και μέσα από την μουσικότητα του λόγου, μας οδηγεί κατευθείαν στα μεγέθη της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Απελευθερώνεται σαν δημιουργός, καθώς κοιτάζει με θάρρος μέσα στην αινιγματικότητα της ψυχής και την δύναμη της αμφισημίας του ποιητικού λόγου.
Ήδη το 1959, ο ίδιος ο Ρίτσος λέει: Θέλω να ξανακάνω την ποίηση να «βλέπεται» και να «ακούγεται».
Ακριβώς αυτήν την πρόθεση και επιθυμία του ποιητή θελήσαμε να υπηρετήσουμε. Σήμερα δε, στο πλαίσιο του εορτασμού των 100 χρόνων του μεγάλου Έλληνα ποιητή, αισθανόμαστε πραγματικά ευλογημένοι που βαφτιστήκαμε στην δημιουργική μαγεία της σονάτας του. [Μάρσα Μακρή]
LA SONATE AU CLAIR DE LUNE
Cette œuvre emblématique de Yannis Ritsos écrite en 1956 (1er Prix National de Poésie) constitue le premier et le plus imposant écrit parmi une série de monologues théâtraux, composant l’ensemble poétique intitulé « Quatrième Dimension ».
Avec cette œuvre, le poète explore une partie du caractère humain tel qu’il est défini par le drame contemporain, et nous transpose dans la grandeur de la tragédie grecque antique par la musicalité de son discours. Il se libère en tant que créateur, par le regard courageux qu’il porte sur l’énigme de l’âme et la puissance de l’ambiguïté du discours poétique.
En 1959, Ritsos lui-même disait : Je veux rendre à nouveau la poésie « visible » et « audible ».
C’est exactement cette intention du poète que nous avons souhaité servir. Aujourd’hui, dans le cadre de l’anniversaire des 100 ans du grand poète grec, nous nous sentons bénis de pouvoir entrer dans la magie créative de sa sonate. [Marsa Makri]
