Εγώ τον πρόφτασα παιδί μου
το Ρίτσο
Τον είδα, τον άκουσα,
του μίλησα κιόλας
Σαν να ταν χτες
γιορτάζαμε τα 70 Του
Τον κύταξα,
ήταν ήσυχος,
βέβαιος πια.
Το βλέμα Του
γαλήνιο
(από τότε)
ησύχαζε
στο πρωινό γάλα σου
στο χαμόγελο των ματιών σου.
Ήταν ήσυχος,
βέβαιος πια.
Στην κουρασμένη όψη του
είχαν πια καταλαγιάσει
οι κραυγές των σκοτωμένων
ήταν ήσυχος,
βέβαιος πια.
……….”
Γράφτηκε στα 70-χρονα του Γιάννη Ρίτσου,
Τον θυμάμαι καθώς μου έγραφε το “αυτόγραφο” Του
σ’ ένα βιβλίο Του (το έχω φυσικά ακόμα)
(Λόγω ζημιάς έχει χαθεί το υπόλοιπο ποίημα)